موضوع پروپوزال پایان نامه روانشناسی زناشویی (ایده 399) :
بررسی اثر بخشی الگوی زوج درمانی فریسن (زوج درمانی مبتنی بر بازی) بر کاهش تعارضات زناشویی
فریسن (۱۹۸۵) درمانگر ساختاری راهبردی معتقد است که الگوهای زوجی می توانند شبیه بازی هایی باشند که در رویکرد تحلیل محاوره ای (برن، ۱۹۶۴) توصیف شده اند. او چند بازی با الگوی تکراری را مشخص کرده است که عبارتند از : این جنگ است! در این بازی خصمانه، هر دو نفر بر آسیب زدن بیشتر و بیشتر به یکدیگر تأکید دارند. شيوه آن ها جستن و حمله کردن به نقاط ضعف دیگری مثل خانواده، شغل و دیگر چیزهای مهم یکدیگر است. این بازی به دلیل هزینه بالای آن خطرناک و آسیب زاست. من بدهکارم و تو طلبکار! در این شیوه به نظر می رسد که هر عضو زوج به گونه ای یک سوی تعادل را حفظ کرده است و همیشه مطمئن است که دیگری به سهم او می پردازد. هرچیزی که فرد برای همسرش انجام می دهد، انتظار جبران آن را دارد. در آغاز ارتباط، به ویژه هنگامی که فرزندان کوچک هستند و مسئولیت ها بیشتر است این الگو به سهولت شکل می گیرد و گاه به شکل «منم که همیشه پوشک بچه را عوض می کنم» ظاهر می شود. نمی خواهم درباره آن بحث کنم در این الگو یکی از اعضای زوج به هنگام جروبحث و مشاجره خونسرد و بی خیال است و کمتر خود را درگیر می سازد اما طرف دیگر کنترل عاطفی خود را از دست می دهد و احساس سرکوب شدن می کند.
یکی احساس برتری و دیگری احساس ضعف را تجربه می کند. اگه من نبودم تو اینجا نبودی این الگو در تحلیل محاوره ای بازی «اگر به خاطر تو نبود» نامیده می شود. در این بازی یکی از اعضای زوج دائمأ شاکی است که اگر به خاطر همسرش نبود الان زندگی او کامل بود. طبق دیدگاه ساختاری و راهبردی، یکی از مشکلات رایج زوج ها فاصله گرفتن است. این رابطه با وجود این که می تواند متقارن و باثبات باشد اما در آن خشنودی ناچیزی وجود دارد. این وضعیت ممکن است به خاطر تغییر در مراحل تکامل خانواده ایجاد شده باشد مثل زمانی که زوج رابطه شان را مهم تلقی نکرده اند و بیشتر به بچه ها و دیگر کسانی که ممکن بوده است توجه و مراقبت را برای آنها فراهم کنند، چسبیده اند. حال با داشتن دو یا سه فرزند در می یابند که همه عصاره انرژی ازدواجشان کشیده شده است. نوع دیگری از رابطه زوجی متقارن در اصطلاح یکی به دو کردن یا دو قطبی شدن نامیده می شود. تاد، ۱۹۸۴). در این رابطه زوج درباره هرچیز با هم بحث می کنند یک الگوی متقارن اما خصمانه). جالب است که در الگوی قبلی زوج با رها کردن یا عقب نشینی از دعوا کردن اجتناب می کنند اما در این الگو جروبحث مداوم زوج مانع از شکل گیری صمیمیت و عمل کردن به عنوان یک واحد زوجی می شود.