موضوع پروپوزال پایان نامه روانشناسی بالینی (ایده 388) :

مقایسه ویژگی های شخصیتی و سبکهای مقابله ای و میزان استرس در افراد دارای بیماری التهاب روده و افراد عادی

بیماری التهاب روده چیست؟ بیماری التهاب روده، اصطلاحی متشکل از دو بیماری پیش رونده کلیت زخمی (التهاب روده بزرگ) و بیماری کرون (التهاب روده باریک) است. بیماری التهاب روده، اغلب با سندروم روده تحریک پذیر اشتباه گرفته می شود، اما این وضعیت ها کاملا جدا هستند. بیماری التهاب روده، تقریبا ۱۲۰ هزار مرد و زن در بریتانیا را مبتلا کرده است؛ یعنی حدود ۱ نفر از هر ۶۰۰ نفر جمعیت. افراد همه سنین دچار این بیماری می شوند، اما هر ساله حدود هشت هزار نفر در میان یک گروه سنی جوان تر، معمولا بین ۱۵ و ۳۵ ساله هستند. علایم بیماری التهاب روده، هم به خاطر نوع علائم و هم سیستم بدن که بر آن اثر می گذارند، متفاوت است. افراد مبتلا به این بیماری، اسهال شدید و گاهی غیرقابل کنترل، درد، تب، بی حالی، کم خونی، و نیز علایم فرا روده ای دیگر مانند مشکلات پوستی، مفصلی یا چشمی را تجربه می کنند. این علایم، که به طور غیرقابل پیش بینی نوسان می کنند، موجب اضطراب زیاد، دست پاچگی، و شرمندگی می شود.

هر چند درمان پزشکی اغلب شامل استروئید برای کاهش التهاب است و به تسکین وضعیت کمک می کند، ولی گاهی جراحی لازم است. افراد مبتلا به بیماری التهاب روده اغلب از نظر روانی و جسمی، معلول به نظر رسیده اند. در ابتدا تصور می شد این بیماری، بروز بیرونی و جسمانی آشفتگی های درونی و روانی است که به خاطر ماهیت نابالغ و منع شده آنها، این بیماران از تخلیه آن به روش سالم مثل عصبانیت، ناامیدی، یا سوگواری خودداری می کردند (آلمای، ۱۹۸۰). اگر چنین چیزی واقعیت داشت، آنگاه نبود شواهد تحقیقاتی مبنی بر این که واداشتن بیماران به شناسایی و ابراز گشوده عواطف شان، بیماری التهاب روده را درمان می کرد، قابل توجه به نظر می رسد. بدین ترتیب، تا همین اواخر، بیماران دارای التهاب روده نه تنها به خاطر داشتن بیماری پریشان کننده و شرم آور سرزنش می شدند، بلکه از نظر روان شناختی نیز نالایق نام می گرفتند؛ دیدگاهی که علی رغم یافته های تحقیقاتی خلاف آن (نورت و همکاران، ۱۹۹۰) هنوز در میان بعضی روان درمانگران، باقی مانده است (اسمیت و همکاران، ۱۹۹۵).

با این وجود، رویکردهای روشنفکرانه تر به طور کلی شایع شدند و سازمان هایی مانند انجمن ملی بیماری کرون و کلیت روده نیز به طور قاطع وضعیت بیماران دارای التهاب روده را اصلاح کردند. من با پشتیبانی انجمن ملی بیماری کرون، مطالعه تحقیقاتی مهم و بزرگی را در محل مشاوره و درمان افراد مبتلا به بیماری تورم روده بر عهده گرفتم. این تحقیق، مروری بر تجارب و نیازهای مشاوره ای بیماران را در نظر می گیرد، اما در این سایت می خواهم بر گروه بسیار خاص از مراجعان تمرکز کنم؛ آنانی که کلیت زخمی شان آنقدر مزمن و بحرانی شده است که نیاز به جراحی دارند و آنانی که به جای روزنه بیرونی 4 گزینه کیسه داخلی را انتخاب کردند. لازم به ذکر است که بیشتر افراد (حدود ۸۰٪) برای درمان دارای کلیت زخمی به جراحی نیاز ندارند. من هم جزء آن ۸۰ هستم، اما کار با افرادی که جراحی برایشان ضروری است، مخصوصا زمانی که بیماری خود من هم فعال است، می طلبد حواسم به هردو نیاز حرفه ای و شخصی ام باشد. یک ناظر آگاه و حامی و یک مشاور همدل قوی، الزامات مطلق در این زمان هستند. برای تعداد روز افزونی از ۲۰٪ بیماران کلیت زخمی که به جراحی نیاز دارند، رویکردها و انتخاب های زیادی هست.