موضوع پروپوزال پایان نامه پرستاری سالمندان (ایده 384) :
بررسی تاثیر تحریک شنوایی سازمان یافته بر کیفیت زندگی و امید به زندگی در سالمندان با جراحی گوش
دو نوع اصلی افت شنوایی وجود دارد: هدایتی و حسی عصبی.
نوع دوم جدی تر گرفته می شود زیرا مداخله پزشکی تا امروز از تصحیح آغاز نامحسوس و پیشرفت ناآشکار و آهسته آن ناتوان بوده است. بخش هایی از گوش که آسیب می بینند موهای ریزی هستند که در بخشی از گوش میانی به نام حلزون قرار دارند. این موها حالت ارتجاعی خود را از دست می دهند و نمی توانند پاسخ موثری به فرکانس های مختلف صوت بدهند. دلایل این نوع افت شنوایی مختلف و پیچیده است. برخی عوامل سبب شناختی عبارت اند از: پیراث ژنتیکی، بیماری همراه با تب بالا، و مواد سمی هستند. اما بدون کوچکترین تردیدی، رایج ترین علت فرسودگی ناشی از «کهولت سن» است. مثلا، یک مدیر بازنشسته مدرسه به یاد می آورد که: عادت داشتم به کلیسا بروم.... ولی الان دیگر نمی روم..... نه این که عقایدم عوض شده باشد، بلکه دیگر نمی توانم در آن کلیسا بنشینم و خطبه ای زیبا بشنوم.
می دانم تنها دلیل کلیسا رفتن این نیست، ولی حتی یک جمله هم نمی توانم بشنوم... آنجا کلیسای بسیار دوست داشتنی است و من دوست دارم به آنجا بروم ولی چه فایده. که مولفه عصبی حسی دارد ناشنوا شده است، در مورد سرخوردگی اش در هنگامی که در کنار مرد دیگری که در دهه هشتم زندگی اش قرار دارد و اخیرا به دلیل بیماری منیر فرزندانش بود می گوید: فرزندان ما فراموش می کنند... با هم صحبت می کنند و من نمی توانم حرف هایشان را دنبال کنم... انگار در گروهی ایستاده ام... ولی عضوی از گروه نیستم. شاید هم نمی خواهند من آنجا باشم. اگر می توانستم بشنوم چه می گویند، می فهمیدم جزئی از گفت و گوی آنان هستم یا نه... سخت است، البته... در کل آنان خیلی خوب هستند. به دلیل ناهنجاری پیش آمده، استفاده از سمعک و سایر تجهیزاتی که تنها به تقویت یا بهسازی صدا کمک می کنند برای جبران افت شنوایی عصبی حسی کافی نیست. به استثنای جراحی کاشت حلزون ها، هنوز هیچ درمان طبی یا جراحی موثری که بتواند به افراد دارای افت شنوایی حسی عصبی کمک کند وجود ندارد.افت شنوایی انتقالی خیلی جدی تلقی نمی شود چرا که معمولا با جراحی با روش های طبی درمان می شود. عامل این نوع از افت شنوایی شرایط ژنتیکی است و مشاوره ژنتیک به افراد خانواده توصیه می شود. این مشکل بر کپسول استخوانی گوش داخلی اثر می گذارد. در حالیکه بیماری به تدریج استخوان سالم را تخریب می کند، یک استخوان نرم کاملا لوله ای شکل رشد می کند که منجر به گیر کردن استخوان رکابی در پنجرۀ بیضوی می شود. در این موقعیت استخوان های رکابی دیگر نمی توانند مرتعش شوند و افت شنوایی انتقالی رخ میدهد.
تصلب گوش و سایر انواع افت شنوایی انتقالی به استفاده از سمعک خوب پاسخ می دهند، یعنی اگر گوش داخلی طبیعی باشد، معمولا این اختلال مشکل خاصی ایجاد نمی کند. اگرچه، بدون درماندگی هم نیست، همان طور که راشل، پژوهشگر اجتماعی، درباره زندگی پس از جراحی اش می گوید: «از این که می توانستم بدون سمعک شنا کنم بسیار هیجان زده بودم... می دانید می توانستم بدوم بدون این که سمعکم سوت بکشد... بله، بله، مایه دردسر است... خلاص شدن از دست این چیز نفرت انگیز چقدر لذت بخش است.» عموما حرفه پزشکی در افت شنوایی انتقالی نسبت به افت شنوایی عصبی حسی امیدبخش تر است، چون سمعک و مداخله های پزشکی هردو برای افت شنوایی انتقالی موثراند. در حالیکه به ندرت گفته می شود، مداخله پزشکی عموما به جای این که ناشنوایی کامل را درمان کند، علت آن می شود.
یکی از غم انگیز ترین مراجعان من مامای جوانی بود که به ناچار شغل خود را از دست داده بود چون جراحی انجام شده برای تصحیح شرایط تصلب گوش وی چنان ناموفق بود که او به جای به دست آوردن شنوایی خود، آن را کامل از دست داده بود. هم چنین نکته دیگری که دوک (۱۹۸۴) به من یاد آور شد این بود که بازگشت به شنوایی طبیعی کم و بیش می تواند موجب تخریب یک رابطه نسبتا سالم شود، خاصه در صورتی که فرد قادر نباشد با شرایط جدید ناشی از جراحی سازگار شود. البته تا به حال من در حرفه مشاوره ای خود مستقیما به چنین مشکلی که مربوط به بازگشت شنوایی باشد بر نخورده ام، ولی به طور کلی وقتی تعادل بین زوجین به هم می خورد چنین چیزی را در روابط آنان مشاهده کرده ام. کمک مشاوره ای در هیچ یک از دو مورد بالا ارائه نشده بود و باید در خارج از برنامه خدمات ملی سلامت دنبال می شد.