جدیدترین موضوع پایان نامه روانشناسی تربیتی درباره بررسی رابطه بین همسالان و مشارکت در فعالیتهای فوق برنامه داوطلبانه با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در این بخش در دسترس شماست.

محروم بودن از فرصتها در برخوردهای اجتماعی، همانند محرومیت از محبت و عشق می تواند الگوهای شخصی را آشفته کند. همانطور که موسن و گروه تحقیقش گفته اند (دنیز ۱۹۸۰) فقدان روابط با گروه همسالان برای کودک به دلایل دور افتادگیهای جغرافیایی، محدودیتهای خانوادگی، نگرشهای اجتماعی نامطلوب از طرف کودک یا وضعیتهای دیگر نه تنها ممکن است منجر به ناراحتیهای زودرس شود، بلکه متعاقب آن باعث ایجاد مشکلاتی در روابط بین فردی نیز می گردد. محرومیت های اجتماعی به افرادی به مردمی بودن بها می دهند آسیب می رساند. این آسیب از سویی به دلیل فقدان فرصتهای مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و از سوی دیگر از احساس بی کفایتی که فرد محروم در مقایسه با هم سن و سالهایش احساس می کند، حاصل می شود. بعضی از اثرات محرومیتهای اجتماعی بر فرد به صورت جزئی تری در ادامه بحث خواهد شد. فقدان فرصتهای ارتباط اجتماعی به هیچ وجه به سالهای اولیه زندگی مربوط نمی شود.

بزرگسالانی که از یک نقطه جغرافیایی به نقطه ای دیگر جابه جا می شوند در حومه یا مناطق روستایی زندگی می کنند و والدین جوانی که توانایی مراقبت از کودکان را ندارند ممکن است از تماسهای اجتماعی محروم شوند که در گذشته به عنوان منبع لذت و رضایتمندی خود بر آن تکیه داشتند. زن ها کمتر به فعالیتهای اجتماعی می پردازند. گاهی به دلیل نداشتن وقت کافی و گاهی به این دلیل که این فعالیتها آنان را به یاد بی مهری دوستانشان در مدرسه و دانشکده می اندازند و این که دوستان کمی داشته اند و بیشتر وقتشان را صرف فعالیتهای انفرادی می کردند. مردان معمولا به دلیل داشتن روابط اجتماعی در شغلشان در مقایسه با زنان از محرومیت اجتماعی لطمه کمتری می خوردند. آنها نیز گاهی قادر به ادامه روابط اجتماعی نیستند مانند زمانهای قبل از ازدواج و پدر و مادر شدن؛ بنابراین درباره خودشان به طرز نامطلوبی قضاوت می کنند. محرومیت اجتماعی بیشترین لطمه اش را به شخصیت در سنین بالا وارد می کند. مردان و زنان به دلیل بازنشستگی و فراغت از مسئولیتهای خانه، کارهای کمتری برای پر کردن وقتشان دارند. آن دسته از افراد مسنی که فعالیتهای اجتماعی خود را با تکیه به اعضای خانواده تدارک دیده اند.


موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی (ایده 325) :

بررسی رابطه بین همسالان و مشارکت در فعالیتهای فوق برنامه داوطلبانه با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان