اگر فقط یک روش مطلوب و پسندیده برای ابراز هیجانها وجود داشته باشد، آن یاد گرفتن کنترل هیجانها است.
هر کس باید یاد بگیرد در جمع یا محیطی که در آن زندگی می کند چه چیزی پسندیده و مورد قبول است. ابراز احساسات مطلوب و پسندیده از فرهنگی تا فرهنگ دیگر متفاوت است. به عنوان نمونه، هندوهای آمریکا یاد گرفته اند که احساسات خود را پنهان کنند به همین جهت کودکان از اولین روزها یاد می گیرند که هیجانهای خود را بیش از حد کنترل کنند. الگوهای ابراز احساسات به نحوی پسندیده و مورد قبول در هر طبقه اجتماعی متفاوت است. در ایالات متحده آمریکا، افراد طبقه های پایین جامعه معمولا پسرهای خود را به نشانه شجاعت و مردانگی تشویق به داشتن روحیه پرخاشگری و تهاجمی می کنند؛ اما دخترهایشان را از این کار منع می کنند. در مقابل، خانواده های طبقه های متوسط، فرزندانشان را چه پسر و چه دختر مجبور به مهار و سرکوب روحية پرخاشگری و ستیزه جویی می کنند. بیشتر گروههای فرهنگی، صرف نظر از طبقه اجتماعی مذهبی و جنسیت خود ابراز احساسات را به صورت آشکار بویژه هیجانهای ناخوشایند را نمی پسندند و محکوم می کنند (گلمن، ۱۹۹۵).
احساسات به دلیل فشارها و اجبارهای اجتماعی نفی شده اند. جرسیلد (۱۹۸۵) اظهار می دارد: «کودک یاد می گیرد که احساسات خود را سرکوب و یا پنهان کند و یا آنها را به شیوه های نادرست و ناشایستی بروز دهد. همچنین بسیاری از کودکان یاد می گیرند که خود را به دلیل داشتن احساسات و هیجان های شدید سرزنش کنند؛ اما نمی توانند از این احساسات و امیال مادرزادی رهایی پیدا کنند. آنها مجبورند دائمأ خود را به دلیل این احساسات گول بزنند». یک کودک ممکن است نسبت به پدر و مادرش قلبی مملو از کینه و تنفر داشته باشد؛ اما این احساس را مستقیما بروز ندهد و به جای آن در معابر عمومی شیشه بشکند انگار که این کار را برای خنده و تفریح انجام می دهد. همچنین کودکان تحت فشار قرار می گیرند تا احساسات خود را مخفی نمایند و خودشان را گول بزنند. کاملا واضح است که این کار برخاسته از غمها، غصه ها، دردها و اضطرابهای بسیار شدید فرد است که وی احساس تنهایی و درماندگی کرده و گریه می کند. شخصی که در جمع آنقدر بلند بلند می خندد که توجه همه را جلب می کند اگربه همان صورت به تنهایی بخندد مردم او را دیوانه فرض می کنند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی (ایده 318) :
بررسی اثر بخشی آموزش کنترل هیجان بر کاهش پرخاشگری و شایستگی اجتماعی کودکان ...