عدم دلبستگی یا خلاء عاطفی که به دلایل بی اعتنایی، طرد و تبعیض والدین در کودک یا نوجوان ایجاد می شود زیان بارتر از خلاء عاطفی است که به دلیل فوت و یا متارکه والدین در وجود شکل می گیرد.

فردی که دیگران به او بی اعتنا و بی تفاوت اند تنها به این دلیل که از برقراری ارتباط در محیط خانه چندان از او راضی نیستند از برقراری روابط اجتماعی در خارج از محیط خانه نیز امتناع خواهد کرد. چنین فردی خودش را برای عاشق شدن و عشق ورزیدن حقیر و ناتوان می بیند و نسبت به مردم احساس خصومت کلی دارد. فردی که توسط گروه دوستان و همسالان خود طرد می شود به اندازه فردی که در محیط خانه دچار خلاء عاطفی است از لحاظ احساسی آسیب دیده است. در صورتی که علاوه بر طرد شدن از طرف دوستان، فرد از طرف پدر و مادر طرد شود از دو منبع اصلی امنیت و ارضاء عاطفی محروم می شود که برای شکل گیری شخصیت سالم مورد نیاز است. یک دوره کوتاه خلاء عاطفی در نوزادان و کودکان بسیار خطرناک تر و مخرب تر از آنهایی است که برای به دست آوردن یک منبع جایگزین برای محبت و عاطفه به اندازه کافی بزرگ شده اند. طبق گزارش های موجود در بین نوزادان ۲ ساله یک جدایی ۱۹ روزه از آغوش گرم مادر، تأثیرات ویران کننده ای بر شخصیت این کودکان به جا می گذارد. پسر بچه هایی که پدرشان تا قبل از ۴ تا ۷ سالگی به آنها بی اعتنا و بی تفاوت هستند کمتر از بی اعتنایی و بی تفاوتی پدرشان رنج می برند. چرا که تا قبل از این سن مادرشان آنها را از لحاظ عاطفی تأمین می کند. اگر این بی تفاوتیها از طرف پدر تا اواخر دوره کودکی و یا اوایل نوجوانی ادامه یابد یعنی موقعی که پسر بچه ها به طور طبیعی با پدرشان همانند سازی می کنند آسیبهای شدیدی به شخصیت آنها وارد شده و دیر یا زود به بزهکاری روی می آورند. در صورت دسترسی به یک منبع جایگزین قابل قبول و قانع کننده، بسیاری از آسیبهای روان شناختی خلاء عاطفی را می توان رفع کرد و یا از بین برد. طبق گزارش های بعمل آمده در صورتی که کودکان پرورشگاهی تحت سرپرستی کسی قرار بگیرند که هیچ خلاء عاطفی نداشته باشد، این کودکان از داشتن یک منبع پایدار و دائمی محبت و کسی که نیازهایشان را درک می کند احساس اطمینان کرده و با آن دلگرم می شوند. کودکان بزرگتر و نوجوانان برای ارضاء عاطفی خود به گروه دوستان بیشتر گرایش پیدا می کنند. در صورتی که مورد قبول دوستان خود قرار بگیرند، محبت و صمیمیتی که از طرف دوستان دریافت می کنند می تواند جبرانی برای خلاء عاطفی شان باشد. برخی از آنها با جنس مخالف خود برای جبران این خلاء ارتباط برقرار می کنند و برخی دیگر نیز به معلم و افراد بزرگتر هم جنس خود وابسته می شوند. نوجوانانی که هم از طرف خانواده و هم از طرف دوستان خود طرد می شوند احتمالا با ملحق شدن به گروه تبهکاران نوجوان و یا با خیال پردازی می خواهند از لحاظ عاطفی خود را ارضا کنند.


موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی (ایده 318) :

بررسی اثربخشی مشاوره گروهی عقلانی-عاطفی-رفتاری بر دلبستگی و امنیت عاطفی کودکان طلاق