فردی که در نظر دیگران متفاوت و حقیر تلقی گردد، نقع فیزیکی وی اثر مخرب تری بر شخصیتش می گذارد.
بسیاری از کودکانی که عضوی از بدنشان قطع شده از دست و پاهای مصنوعی استفاده می کنند؛ زیرا نمی خواهند بیش از این با دیگران متفاوت باشند. شخصی که ناشنوا يش به اندازه ی شدید است که باید از سمعک استفاده کند نسبت به کسی که ناشنوایش خفیف است، تفاوت بیشتری با افراد دیگر دارد. چنانچه فردی از نقص جدی نظیر ناشنوایی و نابینایی رنج برد و در محیطی باشد که هم سن وسالانش هم نقص مشابهی دارند، احتمال اینکه بفهمد چقدر با بقیه فرق دارد کم است؛ زیرا فکر می کند این نقص در برابر دیگران ناچیز است چنین فردی زمانی که در برخورد افراد معلول قرار می گیرد، همواره این نقص در ذهنش تداعی می شود. برای مثال کودکان ناشنوا یا نابینایی که در مدارس معمولی تحصیل می کنند در مقایسه با زمانی که در مدارس خاصی تحصیل می کنند بیشتر از نظر شخصیتی دچار اختلال می شوند (ایزندرف ، ۱۹۹۹).
موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی (ایده 305) :
مقایسه ویژگی های شخصیتی و اعتماد به نفس در کودکان دارای نقص عضو بینایی و شنوایی و کودکان عادی