دانلود پایان نامه روانشناسی درباره هوش هیجانی و تاب آوری

پیش‌بینی تاب‌آوری بر اساس سبک‌های فرزندپروری و هوش هیجانی دانش‌آموزان دبیرستان‌های شهر سیرجان

بخش هایی از فصل پنجم این پایان نامه:

1بحث و نتیجه گیری كودكان و نوجوانان قشر عظيمي از جمعيت هر كشور، خصوصاً جامعة ما را تشكيل مي دهند. آنان سرمايه هاي پر ارزش جامعه و اميدهاي درخشان مملكت تلقي مي شوند وعامل مهمي در توسعة اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي كشور به شمار مي روند و از آنها انتظار مي رود كه در آینده ای نه چندان دور مسئوليت عظيم و سنگين ادارة مملكت خود را عهده دار گردند.

اغلب اختلال ها و ناسازگار ي هاي رفتاري بعد از دوران كودكي، ناشي از كمبود توجه به دوران مهم و حساس كودكي و عدم هدايت صحيح به سوي رشد و تكامل است، اين بي توجهي منجر به عدم سازش و انطباق با محيط و بروز انحرافات گوناگون در ابعاد مختلف براي كودك مي شود( رضوی و همکاران ،1387).

سبک فرزند پروري مجموعه اي از نگرش هاي والدین نسبت به فرزندان است که منجر به ایجاد جو هیجانی می¬شود که در آن جو رفتارهاي والدین بروز می نماید. این رفتارها هم دربرگیرنده رفتارهاي مشخص (رفتارهایی که در جهت هدف والدین است) که از طریق آن رفتارها، والدین به وظایف والدینی شان عمل می کنند (اشاره به رفتارهاي فرزند پروري دارد) و رفتارهاي غیر مرتبط با هدف هاي والدینی است که شامل ژست ها، تغییردر تن صدا یا بیان هیجان هاي غیرارادي می باشد. در واقع فرزند پروري فعالیتی پیچیده و دربرگیرنده رفتارهاي خاصی است که فرزند را تحت تاثیر قرار می دهد (دارلینگ و استنبرگ، 1993 ؛ به نقل از اسلمی، 1385 ،به نقل از رستمی، 1390).

هوش هیجانی دسته ای از مهارت ها، استعدادها و توانایی های غیرشناختی است که توانایی موفقیت فرد را در مقابله با فشارها و محدودیت های محیطی افزایش می دهد. هوش هیجانی از مجموعه ای از مهارت ها، توانایی ها و تسهیل کننده های گوناگونی ساخته شده است که بیشتر آنها را می توان از طریق یادگیری در دیگران ایجاد کرد یا پرورش داد ( بشارت ،1384). در خصوص فرضیه اول که عنوان شده بود: بین سبک های فرزند پروری با محتوای هوش هیجانی رابطه وجود دارد داده های به دست آمده با استفاده از طریق ضریب همبستگی مورد بررسی قرار گرفت. همان طور که در فصل چهارم در جدول 4-13 نیز نشان داده شده است بین سبک های فرزند پروری با محتوای هوش هیجانی رابطه وجود دارد .

نتایج پژوهش حاضر با پژوهش های جلوانی و برزگر کهنمویی (1389) با عنوان بررسی رابطه بین هوش هیجانی با سبک های فرزندپروری مادران کودکان به این نتیجه رسیدند که بین خودآگاهی و مدیریت رابطه به عنوان مولفه های هوش هیجانی با سبک فرزند پروری اقتدار منطقی رابطه مثبت معنادار وجود دارد.همچنین بشارت(1390) نیز نشان داد که بین نحوۀ فرزند پروری والدین با هوش هیجانی رابطه وجود دارد. از جمله عوامل مهمی که می تواند در آینده دانش آموزان نقش مهمی ایفا کند و آنها را در مقابله با مشکلات یاری کند، تاب آوری است. ، تاب آوری به عنوان یکی از سازه های اصلی شخصیت برای فهم هیجان، رفتار و انگیزش مفهوم سازی شده است. تاب آوری نه فقط افزایش قدرت تحمل و سازگاری فرد در برخورد با مشکل است، بلکه مهمتر از آن حفظ سلامت روانی و ارتقاء آن است. تاب آوری به افراد توانایی می بخشد تا با مشکلات و ناملایمات زندگی رو به رو شوند بدون اینکه دچار آسیب شوند و حتی این موقعیت ها را فرصتی برای ارتقاء و رشد شخصیت خود مورد استفاده قرار دهند (مومنی، اکبری، آتش زاده شوریده، 1388). در خصوص فرضیه دوم که عنوان شده بود : بین سبک های فرزند پروری و تاب آوری رابطه وجود دارد. داده های به دست آماده با استفاده از طریق ضریب همبستگی مورد بررسی قرار گرفت.

همان طور که در فصل چهارم در جدول4-14 نیز نشان داده شده است بین تاب آوری با بعد فرزند پروری رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه پژوهش حاضر هم راستا با پژهش های مارتین و مارش(2006) به نقل از ابولقاسمی(1390)، کوهن و همکاران(2009) می باشد. در رابطه با این ارتباط می توان گفت که تاب اوری اشاره بر فرایندی پویا دارد که انسانها در زمان مواجهه با شرایط ناگوار یا ضربه های روحی به صورت رفتار انطباقی مثبت از خود نشان می دهند(لوتر،چیچتی و بیکر،2000). ونرو و اسمیت(1992) تاب اوری را ساز و کار ذاتی خود اصلاح گری بشر می دانند و می گویند انها که تاب اور هستند، انعطاف پذیر تر هستند. این افراد نه شکست ناپذیرند و نه مصون.

برخی فاکتورهایی که تاب اوری را تقویت می کنند متمرکز در درون فرد است مثل و سرشت شخص. در خصوص فرضیه سوم که عنوان شده بود : بین سبک های فرزندپروری و هوش هیجانی و تاب آوری رابطه چند متغیره وجود دارد ، داده های به دست آمده در فصل چهارم از طریق رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت. همانطور که نشان داده شده است بین سبک های فرزندپروری و هوش هیجانی و تاب آوری رابطه چند متغیره وجود دارد. نتایج پژوهش حاضر همسو با تحقیقات توگارد و فردریکسون(2004)، اگنج(1389) می باشد. در رابطه با این ارتباط گارمزی و ماستن تاب اوری را یک فرایند، توانایی یا پیامد سازگاری موفقیت امیز با شرایط تهدید کننده، تعریف نموده اند.

به بیان دیگر تاب اوری، سازگاری مثبت در رابطه با شرایط ناگوار است(والر،2001) به نقل از سامانی(1386). البته تاب اوری، تنها پایداری در برابر اسیب ها یا شرایط تهدید کننده نیست و حالتی انفعالی در رویایی با شرایط خطرناک نمی باشد، بلکه شرکت فعال و سازنده در محیط پیرامونی خود است.

در خصوص فرضیه چهارم که عنوان شده بود : سبک های فرزندپروری پیش بینی کننده بخشی از واریانس تاب آوری است، داده های به دست آمده در فصل چهار از طریق ظرایب رگرسیون در جدول 4 -16 مورد بررسی قرار گرفت. همانطور که نشان داده شده است. سبک های فرزند پروری پیشبینی کننده تاب آوری می باشد. نتایج پژوهش حاظر هم راستا با پژوهش های بشارت(1390)، و حسینی نسب(1383) می باشد. ایسن(2003) در تحقیقات خود نتیجه می گیرد که فرد تاب اور نحوۀ استدلال و نگرش متفاوتی در مواجهه با شرایط ناگوار اتخاذ می کند، در این پردازش فکری از تمرکز به مشکل و تبعات ان به خود توجه بیشتری می شود.

کامپفر(1999) به نقل از سامانی(1386) باور داشت که تاب آوری بازگشت به تعادل اولیه یا رسیدن به تعادل سطح بالاتر (در شرایط تهدید کننده) است و از این رو سازگاری موفق در زندگی را فراهم می کند. پس از جمله عوامل مهمی که می تواند در آینده دانش آموزان نقش مهمی ایفا کند و آنها را در مقابله با مشکلات یاری کند، تاب آوری است. 

تاب آوری به عنوان یکی از سازه های اصلی شخصیت برای فهم هیجان، رفتار و انگیزش مفهوم سازی شده است. تاب آوری نه فقط افزایش قدرت تحمل و سازگاری فرد در برخورد با مشکل است، بلکه مهمتر از آن حفظ سلامت روانی و ارتقاء آن است. تاب آوری به افراد توانایی می بخشد تا با مشکلات و ناملایمات زندگی رو به رو شوند بدون اینکه دچار آسیب شوند و حتی این موقعیت ها را فرصتی برای ارتقاء و رشد شخصیت خود مورد استفاده قرار دهند (مومنی، اکبری، آتش زاده شوریده، 1388).

با توجه به پژوهش موجود می توان گفت که سبکهای فرزندپروری و هوش هیجانی با تاب آوری دانش آموزان رابطه دارند. نتایج تحقیق نشان داد که سبکهای فرزندپروری و هوش هیجانی پیش بینی کننده خوبی برای تاب آوری است. با توجه با نتایج به دست آمده ما می توانیم با تشکیل کلاس های آموزشی، والدین را آگاه کنیم تا از سبک فرزندپروری کارآمدی را برای خود انتخاب کنند. همچنین می توان با تشکیل کارگاههای مشاوره ی گروهی در جهت تقویت هوش هیجانی دانش آموزان اقدام کرد.

5-2محدودیت ها

1- سخت بودن جلب همکاری مدیران مدارس جهت همکاری برای اجرای آزمون.

2- عدم وجود روابط علی به جهت همبستگی بودن پژوهش.

3- عدم همکاری بعضی از والدین فرآیند اجرای آزمون.

4- با توجه به ماهیت نمونه نمی توان یافته های این پژوهش را به همۀ دانش آموزان ایرانی تعمیم داد.

شرکت کنندگان این پژوهش دانش آموزان پسر دوره دبیرستان بودند و نباید نتایج این پژوهش به جمعیت های دیگر نظیر جمعیت های بالینی؛ دانشجویی یا دانش آموزی مقاطع دیگر تعمیم داده شود و برای تعمیم پذیری این یافته ها به سایر جمعیت ها تحقیقات بیشتری نیازمند است.

5-3پیشنهادات

1- به علت وسیع بودن اجرای پزوهش تعداد نمونه ها پیشنهاد میشود بیشتر باشد.

2- بهتر است پژوهشی در این زمینه بر روی دانش آموزان دختر انجام شود تا بتوان مقایسه ای منطقی انجام داد.

3- بهتر است تا حد امکان دیگر متغیرهای مداخله گر مانند سطح درآمد خانواده و تحصیلات و.... را کنترل کرد.

4- ترتیبی اتخاذ شود که نتایج این پزوهش به مراکز مشاوره ها و خانواده ها ارسال گردد تا در جهت جلوگیری از مشکلات بین فردی و روابط مخرب افراد مورد استفاده قرار گیرد.

5- پیشنهاد میشود نتایج این پزوهش به مدیران مدارس ارائه گردد تا از نتایج آن برای ارتقائ سطح آموزشی مدارس مورد استفاده قرار گیرد.

6- پیشنها می شود این پژوهش در نمونه های دیگرو سایر کشورها و جوامع هم انجام شود.

کاربرد این مطلب:

نقد پایان نامه، آموزش روش تحقیق، منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی