بخش هایی از این پایان نامه:
این فصل تحت عنوان بحث و نتیجه گیری به تعبیر وتفسیر یافته ها ونتایج می پردازد. لذا از اهمیت زیادی برخوردار است . در این پژوهش با هدف "بررسی ارتباط بین رضایت شغلی و تعهد سازمانی پرستاران مرکز آموزشی ، درمانی شهید محمدی بندرعباس " ارتباط بین مولفه های رضایت شغلی (ماهیت کار ، سرپرست ، همکاران ، فرصت های رشد و پرداخت ها ) با تعهد سازمانی (تعهد عاطفی ، تعهد مستمر و تعهد هنجاری ) سنجیده شده است .
با توجه به اهداف پژوهش از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است . جامعه آماری پژوهش ، شامل کلیه پرستاران و پرسنل درمانی فوق دیپلم به بالای مرکز آموزشی ، درمانی شهید محمدی بندرعباس می باشد که بر اساس آمار تعداد آنها 540 نفر است . نمونه آماری این پژوهش شامل تعداد 163 نفر می باشد که به روش تصادفی طبقه ای از بین بخش های مختلف مرکز آموزشی ، درمانی شهید محمدی انتخاب شده اند .
برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه ، شامل پرسشنامه استاندارد JDI ( اسمیت ، کندال و هالین ، 1969 ) برای سنجش رضایت شغلی و پرسشنامه استاندارد ( آلن و مایر ، 1990 ) برای سنجش تعهد سازمانی استفاده شده است . در خصوص تجزیه و تحلیل داده ها در قسمت آمار توصیفی از فراوانی ، میانگین ، میانه ، انحراف معیار ، مینیمم ، ماکزیمم و دامنه تغییرات استفاده شده و در آمار استنباطی از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون ، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمونt مستقل استفاده شده است . در ادامه فصل ابتدا بطور خلاصه نتایج و یافته های پژوهش و سپس تفسیر و تحلیل یافته ها بیان می گردد و در نهایت نتیجه گیری و پیشنهادات آورده می شود .
5-2- خلاصه یافته ها و نتایج :
خلاصه یافته ها و تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از جداول موجود در پژوهش به تفکیک به منظور دستیابی به اهداف پژوهش به شرح ذیل ، ذکر شده است : • اغلب پاسخگویان ، پرستاران زن شاغل در مرکز آموزشی ، درمانی شهید محمدی بندرعباس، معادل 9/85 درصد بودند .
• اغلب پاسخگویان ، پرستاران دارای سابقه خدمت بیش از 10 سال، معادل 5/40 درصد بودند .
• اغلب پاسخگویان ، پرستاران دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر، معادل 7/87 درصد بودند .
• اکثر پاسخگویان ، پرستاران متاهل، معادل 8/71 درصد بودند .
• اغلب پاسخگویان ،پرستاران فاقد مسکن ملکی، معادل 65 درصد بودند . میزان فراوانی مسکن ملکی 35 درصد ، مسکن سازمانی 8/9درصد ، مسکن استیجاری 35 درصد و منزل پدری 2/20 درصد بود .
• اغلب پاسخگویان از نظر وضعیت استخدام ، پیمانی ( 9/42 درصد ) و رسمی ( 1/41 درصد ) بودند .
• برای بررسی پرسش اول ، از نتایج آماری رضایت شغلی پرستاران ارائه شده در جدول 4-10 و جدول 4-14 استفاده گردید .
میزان رضایت شغلی بالا و خیلی بالا در سطح مناسب و میزان رضایت شغلی پائین و خیلی پائین در سطح پائین معیار ارزیابی می باشد . از این رو رضایت شغلی پرستاران مرکز فوق در سطح مناسب ( متوسط و بالا ) قرار دارد .
• برای بررسی پرسش دوم، با توجه به نتایج آماری تعهد سازمانی پرستاران ( جدول 4-9 و جدول 4-13 ) میزان تعهد سازمانی در سطح مناسب ( محدوده متوسط رو به بالا ) تحلیل می شود. برای بررسی فرضیه اول: بین تعهد مستمر ، و ابعاد ماهیت کار و فرصتهای رشد رضایت شغلی با سطح اطمینان 99 درصد رابطه معنی داری وجود دارد . ولی بین تعهد مستمر و ابعاد پرداخت ها و سرپرست رابطه معنی داری وجود ندارد . بین مولفه تعهد مستمر و بعد همکاران رضایت شغلی با سطح اطمینان 95 درصد رابطه معنی داری وجود دارد . برای بررسی فرضیه دوم :بین مولفه تعهد عاطفی با ابعاد ماهیت کار ، سرپرست ، فرصت های رشد و پرداخت ها رابطه معنی داری وجود دارد ولی بین تعهد عاطفی و بعد همکاران رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود ندارد .
برای بررسی فرضیه سوم :بین تعهد هنجاری با ابعاد ماهیت کار ، سرپرست و همکاران رابطه معنی داری وجود دارد . اما بین تعهد هنجاری و ابعاد فرصتهای رشد (ارتقاء ) و پرداخت ها رابطه معنی داری وجود ندارد.
برای بررسی فرضیه چهارم: برای بررسی رابطه بین تعهد سازمانی کل و ابعاد رضایت شغلی از آزمون معنی داری ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید . نتایج به دست آمده بیانگر آن است که چون –P مقدار ابعاد ماهیت کار ، سرپرست ، همکاران و فرصتهای رشد ( ارتقاء ) کوچکتر از 05/0 ( 01/0 ) است . پس بین تعهد سازمانی و این ابعاد رضایت شغلی با اطمینان 95 درصد ( با اطمینان 99 درصد ) رابطه معنی داری وجود دارد . ولی بین تعهد سازمانی و بعد پرداخت های رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود ندارد .
5-3 – تحلیل نتایج پژوهش :
نتایج حاصل از جدول 4-15 نشان داد بین تعهد مستمر و ابعاد ماهیت کار و فرصت های رشد ( ارتقاء ) رضایت شغلی با اطمینان 99 درصد رابطه معنی داری وجود دارد . ولی بین تعهد مستمر و ابعاد پرداخت ها و سرپرست، رابطه معنی داری وجود ندارد . همچنین بین تعهد مستمر و بعد همکاران رضایت شغلی با سطح اطمینان 95 درصد رابطه معنی داری وجود دارد . که با تحقیقات جهانگیر و همکاران (1386) و برخی پژوهش های دیگر همخوانی دارد . نتایج حاصل از جدول 4-16 نشان داد بین تعهد عاطفی با ابعاد ماهیت کار ، سرپرست ، فرصت های رشد ( ارتقاء ) و پرداخت ها با سطح اطمینان 99 درصد رابطه معنی داری وجود دارد ولی بین تعهد عاطفی و بعد همکاران رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود ندارد . که با نتایج تحقیقات جهانگیر و همکاران ( 1386 ) ، تالمن و برانینگ (2005) ، فیدلر و مرباراک (2007) همخوانی دارد .
نتایج بدست آمده از جدول 4-17 نشان داد که بین تعهد هنجاری و ابعاد ماهیت کار ، سرپرست و همکاران رضایت شغلی با سطح اطمینان 99 درصد رابطه معنی داری وجود دارد ولی بین تعهد هنجاری و ابعاد فرصت های رشد(ارتقا) و پرداخت ها رابطه معنی داری وجود ندارد که نتایج تحقیقات جهانگیر و همکاران (1386) همخوانی دارد. نتایج بدست آمده از جدول 4-18 نشان داد که بین تعهد سازمانی کل و ابعاد ماهیت کار، سرپرست، همکاران و فرصت های رشد ( ارتقاء ) با سطح اطمینان 99 درصد رابطه معنی داری وجود دارد . ولی بین تعهد سازمانی کل و مولفه پرداخت های رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود ندارد . که با نتایج تحقیقات نحریر و همکاران (1389) ، روحی و همکاران (1388) ، جهانگیر و همکاران (1386) ، اسمیت (2001) ، کوهستانی (1384)، طالب پور (1384) ، کویی (1385)، آکورن و همکاران (1997)، نورمن و وو (2006) ، گیتنر (1999) ، وود و راتر فورد (2007 )، کوزه چیان و همکاران (1382) و ابیلی و همکاران (1387) همخوانی دارد .
در تحلیل یافته های فوق می توان گفت عوامل شخصی ، فرصت های یادگیری ، ابعاد مختلف رضایت شغلی ، برنامه های بازنشستگی و ارائه مراقبتهای پرستاری مطلوب و با کیفیت بالا بر تعهد سازمانی تاثیر مثبت و فقدان امنیت شغلی ، ارتباطات درون گروهی ضعیف ، عدم پرداخت امتیازات یا بی عدالتی در پرداخت امتیازات، تاثیر منفی بر تعهد سازمانی دارند.از این رو ارتباط ویژه هر یک از ابعاد تعهد سازمانی با دسته ای از مولفه ها و عوامل ایجاد رضایت ، منطقی به نظر می رسد . به عنوان مثال بین تعهد مستمر پرستاران و ابعاد ماهیت کار ، فرصت های رشد (ارتقاء ) و همکاران رضایت شغلی ارتباط قویتری وجود دارد.
این در حالی است که ابعاد پرداخت ها ( حقوق و مزایا ) و سرپرستان تاثیر بسیار ضعیفی بر مولفه تعهد مستمر پرستاران دارد . همچنین با توجه به تحلیل فوق به نظر می رسد بین تعهد عاطفی پرستاران و مولفه های ماهیت کار ، سرپرست ، فرصت های رشد ( ارتقاء ) و پرداخت ها ارتباط قوی تری وجود دارد . ولی مولفه همکاران نمی تواند تقویت کننده تعهد عاطفی تلقی گردد. از سوی دیگر مولفه های ماهیت کار ، سرپرستان و همکاران رضایت شغلی موجب تقویت تعهد هنجاری می گردند و فرصت های رشد و پرداخت ها نقش ضعیفی دارند .
نتایج حاصل از جدول 4-10 و جدول 4-14 نشان داد که میزان رضایت شغلی پرستاران در سطح مناسبی ( بالایی ) قرار دارد. به عبارت بهتر سطح رضایت شغلی پرستاران در محدوده متوسط و بالا ( 13/89 درصد ) می باشد که با نتایج تحقیقات طالب پور (1384) ، کوزه چیان (1381) و رجایی پور (1387) همخوانی دارد اما با نتایج تحقیقات روحی و همکاران (1389) همخوانی ندارد. نتایج حاصل از جدول 4-9 و جدول 4-13 نشان داد که تعهد سازمانی پرستاران مرکز فوق در سطح مناسبی قرار دارد به عبارت دیگر سطح تعهد سازمانی در محدوده متوسط رو به بالا (39/74 درصد ) می باشد .
که با نتایج تحقیقات ابیلی و همکارش (1387 ) و دلگشایی و همکاران (1386) همخوانی دارد ولی با نتایج تحقیقات روحی و همکاران (1389) همخوانی ندارد. نتایج حاصل از جدول 4-19 نشان داد بین مولفه بخش محل خدمت پرستاران و ابعاد سرپرست و همکاران رضایت شغلی با سطح اطمینان 99 درصد رابطه معنی داری وجود دارد ولی بین بخش محل خدمت و ابعاد ماهیت کار ، فرصت های رشد (ارتقاء )و پرداخت ها رابطه معنی داری وجود ندارد . همچنین بین مولفه بخش محل خدمت و متغیر رضایت شغلی کل نیز رابطه معنی داری وجود ندارد . که با نتایج مطالعات مانوکیان (1384 ) و مقرب (1382) همخوانی دارد .
نتایج حاصل از جدول 4-23 نشان داد بین مولفه سنوات خدمت پرستاران و ابعاد فرصت های رشد (ارتقاء) و پرداخت های رضایت شغلی با سطح اطمینان 99 درصد رابطه معنی داری وجود دارد ولی بین سنوات خدمت با مولفه های ماهیت کار ، سرپرست و همکاران رضایت شغلی رابطه معنی داری وجود ندارد . همچنین بین سنوات خدمت و متغیر رضایت شغلی کل با سطح اطمینان 95 درصد رابطه معنی داری وجود دارد . که با تحقیقات مهرابیان (1385) ، گل افروز (1380) ، منجمد (1382) ، مقرب(1382) و کلاگری (2007) همخوانی دارد .
نتایج حاصل از جدول 4-24 نشان داد که بین مولفه سنوات خدمت پرستاران با تعهد عاطفی با سطح اطمینان 99 درصد و تعهد مستمر با سطح اطمینان 95 درصد رابطه معنی داری وجود دارد ولی بین سنوات خدمت با بعد تعهد هنجاری و همچنین با تعهد سازمانی کل رابطه معنی داری وجود ندارد . که با نتایج پژوهش بنخوف (1996) ، می یر و همکاران (2002) ، چن و فرانسیسکو (2000) ، لیچ و همکاران (2005) همخوانی دارد ولی با مطالعه جهانگیر و همکاران (1386) مغایرت دارد .
