کیفیت : درجه عالی
قسمت هایی از این پروپوزال : بیوانرژتیک، شیوه ای جهت درک و شناخت «شخصیّت انسان» است اساس این روش شناختی را بدن و فرآیند های انرژیکی آن تشکیل می دهند بنیان گذار روش تحلیل بیوانرژیکی، الکساندر لوون (متولد 1910 میلادی) است. نام دیگر روان درمانی به شیوه بیو انرژتیک «تحلیل انرژتیکی» است در چنین درمان بیوانرژتیکی به فرد کمک می شود از طریق بدنش با خویشتن خود ارتباط بر قرار سازد.
بیوانرژتیک، راهی است که از طریق ارتعاش به سلامتی می انجامد ومی توان آن را«سلامت ارتعاشی» نیز نامید منظور ما از سلامت ارتعاشی فقط بیمار نبودن فرد نیست، بلکه سر زندگی کامل او است. تمرین های بیوانرژتیک، میزان ارتعاشات بدن را بالا می برند و به فرد کمک می کنند تا سالم تر باشد. بدن سالم، چه در خواب چه در بیداری همواره در حال ارتعاش است. هدف از درمان بیوانرژتیک دارای بودن بدنی سر زنده است که بتوانند به تمام و کمال، درد، لذّت، غم و شادی های زندگی را احساس کند هر چه میزان سرزنده بود فرد افزایش یابد توانایی او در تحمل هیجانهای مربوط به زندگی روزانه جنسی اش نیز بیشتر می شود.تنفس خوب برای «سلامت ارتعاش» امری ضروری است (صفایی1382، 102).
بر اظهارات سیگال وآبرامز (1998) دانش آموزان دارای اختلالات رفتاری و هیجانی بیشتر از دانش آموزان دیگر درگیر پر خاشگری می شوند زیرا که پرخاشگری آنان ناشی از نقص در مهارت های شناختی و اجتماعی است. این دانش آموزان اغلب احساس تهدید می کنند، حتی زمانی که تهدید واقعی وجود ندارد. احتمالاً این دانش آموزان هنجارهای اجتماعی را غلط تفسیر می کنند.
نقص مهارت های شناختی در این کودکان اغلب شامل ضعف در کنترل تکانه، سطح تحمل پایین در مقابل ناکامی، توانایی محدود برای تعمیم و بینش ضعیف نسبت به احساسات خود و دیگران می باشد. نقص این مهارتها ی شناختی و اجتماعی منجر به سطح بالایی از ناکامی در بسیاری از تعاملات اجتماعی می گردد. مسلماً عوامل متعدد دیگری در بروز پرخاشگری دخالت دارند که فقر، تراکم جمعیت و ارزش های گروه فرهنگی فرد از آن جمله اند که بحث در مورد هر یک از موارد در این پژوهش مقدور نمی باشد (کاپلان و سادوک 1388، 53).
کوپیتس چنین فرض می کرد که نگرانی های رورمره نیز در نقاشی بیان می شوند. که وی آن را در مقایسه با بازتاب خصوصیات پایدار شخصیتی یا «تصور بدنی» عموماً بازتابی از حالات جاری هیجانی تلقی می کرد. در آزمون کوپیتس، آزمون کننده ،یک ورق کاغذ سفید به اندازه A4،یک مداد، و یک پاک کن به کودک می دهد. آنگاه دستور داده می شوند از نو می خواهم تصویر یک آدم کامل را روی این ورق کاغذ بکشی، این آدم را تو می توانی هر طور که دلت بخواهد نقاشی بکشی. باز داشت (کوپیتس 1968، 144).
کوپیتس رعایت این نکته را ضروری می دانست که کودک ،نقاشی آدم را حتماً در حضور آزمون کننده بکشد و برگزاری آزمون انفرادی را برآزمون گروهی ترجیح می داد .خانم کوپیتس متذکر می شود ،بود یا نبود فلان جز خاص در نقاشی می تواند در یک سن دارای اهمیت بالینی باشد و در اختیار ما گذاشته است که گویا با استناد به آنها می توان نقاشی های انجام شده از پیکره انسان توسط کودکان دارای پریشانی هیجانی را از نقاشی های کودکان عادی باز شناخت (فرامرزی 1387، 140).
نمونه گیری پژوهش حاضر از نوع نمونه گیری طبقه ای است.
در این پژوهش ابتدا از میان چهار مدرسه پسرانه ابتدایی كلاس ششم میمه به صورت طبقه ای از میان شهرستان میمه انتخاب شدند. (به جدول 3-1 مراجعه كنید) سپس در برخی مدارس برای جلب همكاری والدین و افزایش اطلاعات آنان، با هماهنگی اولیاء مدارس برای جلب همكاری والدین با هماهنگی اولیاء مدارس جلسه آموزش خانواده تحت عنوان «نقش هنر در بهداشت روانی كودكانمان» برگزار گردید و در برخی دیگر از مدارس كه امكان جمع آوری كلیه اولیاء در یك زمان وجود نداشت با همكاری مشاورین از والدین دانش آموزانی كه قبلاً به خاطر اختلالات رفتاری و رفتارهای پرخاشگرانه به مشاور ارجاع داده شده بودند تقاضا به عمل آمد كه برای برگزاری یك جلسه به مدرسه مراجعه كنند. پس از ارائه توضیحات لازم به اولیاء پیرامون نحوه پاسخگویی به پرسشنامه R-90SCL، سپس پرسشنامه ها توسط اولیاء تكمیل گردید.
دو گروه همتا تشكیل شد. سپس یكی از دو گروه به عنوان گروه آزمایشی و دیگری به عنوان گروه گواه انتخاب شدند و درمان بر روی گروه آزمایشی صورت گرفت. هر دو گروه پیش آزمون در مورد آن ها اجرا شد و بعد از آن گروه آزمایش به مدت 6 جلسه 25 دقیقه به انجام نقاشی با موضوعات آزاد پرداختند؛ اما گروه کنترل در معرض هیچ متغیر مداخله کننده (نقاشی درمانی) قرار نگرفت. پس از اتمام جلسات از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد.
