در آموزش و پرورش استثنایی، معلمی شغلی تخصصی و مشکل به شمار می آید عواملی مانند نیازهای متعدد دانش آموزان، تفاوت های فردی و محدودیت های آنان، لزوم پاسخگویی به والدین و مربیان، تغییر های سریع عقاید و انتظارات در مورد نقش معلمی، آموزش را بسیار پیچیده و مشکل ساخته است و آموزگاران آموزش و پرورش استثنایی دارای شرایط کاری پرفشاری هستند. سطح و ماهیت فشار روانی تجربه شده بر حسب ویژگی های جمعیت شناختی آموزگاران مانند سن، جنس، وضعیت تحصیلی، طول تجربه در تدریس بر وضعیت موجود در مدرسه فرق می کند(حجتی نیا، پور شافعی، و دستجردی، 1392).
بنابراین لازم است تا موضوع سلامت را از دیدگاه مثبت نگر مورد توجه قرار داد و به مقوله هایی همچون کیفیت زندگی ، رضایت از زندگی و خودکارآمدی که می توانند تعیین کننده سلامت روان شناختی باشند توجه کرد. کیفیت زندگی به تامین سلامتی و شادکامی در افراد و بهرمندی آنها از یک زندگی سالم کمک می کند. (هاگرتی و همکاران، 2001). کیفیت زندگی مفهومی چند بعدی، ذهنی و پویا است(برزو و همکاران، 1389). که در برگیرنده حیطه های سلامت و عملکرد فیزیکی، سلامت ذهنی، عملکرد اجتماعی، رضایت از درمان، نگرانی درباره آینده و حس خوب بودن است(اکهوب ، نیجاری ، چیکری و لویسی ، 2008).
هر بعد از کیفیت زندگی آثار چشمگیری بر دیگر ابعاد زندگی می گذارد. به بیانی دیگر، کیفیت زندگی بیانگر تاثیرات عملکردی عدم سلامتی و برآیندهای آن بر درک فرد از جنبه های جسمانی، روان شناختی و اجتماعی زندگی فردی است (نیووا چک و تایلور ، 1992). براساس تعریف سازمان بهداشت جهانی (WHO) (2011) کیفیت زندگی، درک افراد از موقعیت خود در زندگی از نظر فرهنگ، سیستم ارزشی که در آن زندگی میکنند، اهداف انتظارات، استانداردها و اولویتهایشان است، پس موضوعی کاملا ذهنی بوده و توسط دیگران قابل مشاهده نیست و بر درک افراد از جنبههای مختلف زندگی استوار است (ایزدی، سپهوند، نادری فر و محمدی پور، 1393).
کیفیت زندگی از طرف دیگر به جنبه هایی از زندگی اشاره دارد که زندگی را خوشایند و ارزشمند می سازد، بنابراین حوزه کیفیت زندگی فراتر از نشانه های معمول است و در بر گیرنده رضایت از زندگی فرد و کارکرد ها و کمبودهاست (مانسینی و همکاران، 2003).
شماره 156