تعیین ارتباط بین الگوی استفاده از اینترنت و کاربرد بیمارگون اینترنت باکارکرد روانی-اجتماعی و علایم اشفتگی روانشناختی در افراد 25-15 ساله
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل پروپوزال
سال نگارش:
جدید
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
45 صفحه
شماره:
513
اینترنت یکی از ابزارهای پیشرفته فن آوری است که تشخیص کاربرد بیمارگون آن از مصرف مفید بسیار دشوار است. اینترنت مانند یک دنیای مجازی عمل می کند و به افراد فرصت تجربه شکل خاصی از ارتباط های اجتماعی را می دهد که در آن حضور اجتماعی واقعی وجود ندارد. در واقع ارزش های اجتماعی جدیدی ارائه می شود که منحصر به گروهها و اجتماعات مجازی است. در محیط های دانشجویی و شهرهای بزرگ که اغلب افراد جدا از خویشاوندان خود زندگی می کنند، اینترنت می تواند جایگزین زندگی اجتماعی باشد.
این موضوع می تواند آن قدر تقویت شود که فرد برای مدت زمانی به روابط اجتماعی زندگی واقعی و برآوردن نیازهایش توجهی نداشته باشد. چنین کارکردهای جذابی می تواند به استفاده بیش از حد و نادرست از اینترنت منجر شود (امیدی و همکاران، 1387). اینترنت با چندین روش مختلف مثل ایمیل، پیام رسان فوری، گفت و گوی بر خط، اعلانات الکترونیکی و وبلاگ، جایگاه خود را به عنوان روشی برای ارتباط محکم کرده است. این کارکرد تعاملی میان فردی به افراد این امکان را می دهد که آنلاین شده و با سرعت بالا و قیمت نسبتاً کم با دیگران ارتباط داشته باشند. به این دلیل، اکنون اینترنت در حال تبدیل شدن به بخشی از زندگی روزمره نه تنها در جوامع پیشرفته، بلکه در فعالیت های هسته دار و در غالب گروههای اجتماعی در اکثر دنیا است (کاستلز ، 2002).
برخی از محققان اظهار می کنند که استفاده از اینترنت روابط میان افراد را با تکنولوژی های پیشرفته بهبود می بخشد و شبکه های ارتباط اجتماعی را قوی تر می کند (هامپتون و ولمن ، 2000؛ پاپاچاریس ، 2002). استرن معتقد است فضای مجازی به عنوان رسانه ای با «پهنای باند پایین» در مقایسه با تعامل چهره به چهره فرصت بیشتری برای دخیل کردن فرآیندهای تفسیر، تخیل، آرزوهای طرفین تعامل در گفتگو، فراهم می آورد.
همچنین میلر معتقد است: ارتباطات الکترونیکی دامنه جدیدی از چارچوب های تعامل را با آداب و رسومی مخصوص وضع می کند که اگر چه از نظر تعاملات دنیای واقعی و یا حضور فیزیکی فقیرترند، اما فرصت ها و چالش های جدیدی را در ارائه و نمایاندن خود در دنیای کنونی فراهم می کنند (ذکایی و خطیبی، 1385).
