دانشجویانی که در رشته مدیریت اجرایی در حال تحصیل هستند می توانند پروپوزال روش تحقیق این رشته به آسانی از سایت های معتبر دانلود کنند.
جزئیات بیشتر در ادامه مطلب + دانلود فایل پروپوزال
متغیرهای اصلی این پروپوزال:
بررسی میزان اثربخشی سازمانی بر اساس شاخصهای EFQM در شهرداری همدان
سال نگارش:
جدید
منابع فارسی:
دارد
منابع لاتین:
دارد
نوع فایل:
Word قابل ویرایش
تعداد صفحه:
28 صفحه
شماره:
281
دانشجویانی که در رشته مدیریت اجرایی در حال تحصیل هستند می توانند پروپوزال روش تحقیق این رشته به آسانی از سایت های معتبر دانلود کنند. دانشجویانی که رشته مدیریت اجرایی را برای تحصیل خود در مقطع کارشناسی ارشد انتخاب می کنند می توانند با ترکیب و تلفیق دانش دوره کارشناسی با دوره ارشد به نتایج صحیح و قابل توجهی می رسند. دانشجویانی که در رشته مدیریت اجرایی فارغ التحصیل می شوند می توانند در حوزه هایی مانند ارائه خدمات مشاوره ای و مطالعاتی ,کارآفرینی با ایجاد فعالیت های جدید , فعالیت های پژوهشی و آموزشی مشغول به کار شوند. مدیریت و ارزیابی عملکرد سازمانها، یکی از قویترین ابزارهایی است که میتوان به کمک آن اطلاعات موردنیاز را از وضیعت سازمان به دست آورد.
الگوهای مختلفی برای ارزیابی عملکرد طراحیشده است که مدیران سازمانها با توجه به هدف از ارزیابی و نوع سازمان (در اینجا شهرداریها و مناطق وابسته) از روش و یا مدل خاصی بهره گرفته و یا به ترکیب و تلفیق چندین مدل، مدل موردنیاز خود را طراحی میکنند. هرچند رسالت اصلی هر مدل ارزیابی عملکرد، تعیین کارایی و اثربخشی سازمان مورد ارزیابی است ولی در کنار آن باید توانایی تعیین نقاط قوت و ضعف را داشته باشد و راهکارهایی برای رفع ضعف احتمالی موجود ارائه دهد. لذا شناخت مدلهای مختلف ارزیابی عملکرد و تشخیص بهکارگیری صحیح و بجای آنها، از مسائل بسیار مهم است. ارزیابی عملکرد یکی از ابزارهای اساسی و اصلی مدیریت جهت تحقق اهداف، استراتژیها و برنامههای سازمان محسوب میشود. در سازمانهای عمومی نظیر شهرداریها، طراحی و استقرار نظام ارزیابی عملکرد میتواند منجر به هدایت صحیح مدیران اجرایی شهرداری در مسیر تحقق اهداف، وظایف، راهبردها و برنامههای توسعه و بهبود خدمات شهری منطبق با کیفیت، هزینه و زمان موردنظر شود. ازآنجاییکه شهرداری بهعنوان نهادی عمومی، مدیریت شهر را بر عهده دارد ضرورت ارزیابی و مدیریت عملکرد آن کاملاً مشهود است (الوانی, زاهدی, و فقیهی, 1383)