مشخصات این متغیر:
منابع: دارد
پژوهش های داخلی و خارجی: دارد
کاربرد این مطلب: منبعی برای فصل دوم پایان نامه، استفاده در بیان مسئله و پیشینه تحقیق و پروپوزال، استفاده در مقاله علمی پژوهشی، استفاده در تحقیق و پژوهش ها، استفاده آموزشی و مطالعه آزاد، آشنایی با اصول روش تحقیق دانشگاهی
تعداد صفحه: 30 صفحه
نوع فایل: word کد Mb440
برای دانلود مبانی نظری این متغیر به ادامه مطلب بروید...

حضور ذهن که ریشه های مفهومی آن در بودیسم قرار دارد، در سایر سنت های معنوی و دینی نیز حضوری برجسته دارد. در مسیحیت اعمال زیادی وجود دارند که می توانند به اشکال مراقبه یا عمل حضورذهن تلقی شوند. مراقبه مسیحیت اغلب در قالب عبادت، ذکر گفتن و پرستش بیان شده است (اپل و کیم اپل، 2009). همچنین، مراقبه هسته مرکزی و قلب اسلام و دینداری عارفانه و برخی سنت های عرفانی مسلمانان (به ویژه صوفیسم) را تشکیل می دهد (نیگوسیان،2004؛ به نقل از اپل و کیم اپل، 2009). مراقبه در اسلام مفاهیم (تفکر و تدبّر) را شامل می شود که معنای لغوی آن به معنای "تأمل و اندیشه-ورزی درباره جهان" است. بنابراین، اعمال و تکالیف مراقبه ای در بسیاری از سنت های معنوی و دینی، اغلب ویژگی کلیدی دسترسی به آسمان و ملکوت را فراهم می کند (اپل و اپل، 2009). حضور ذهن در روانشناسی و رواندرمانی نیز برای کمک به تسکین انواع مختلف آلام بشری به کار برده می شود. مهارت های حضورذهن به عنوان یک فن برای مقابله با اضطراب مورد توجه قرار گرفته اند (اپل و کیم اپل ، 2009).

تعاریف حضورذهن همچنان که براون و ریان (2003) تعریف کرده اند حضورذهن عبارت است از "متوجه بودن به و آگاه بودن از آنچه در حال حاضر می گذرد". اپل وکیم اپل (2009) حضورذهن به عنوان "حالت ذهنی که با آگاهی متراکم از و (متمرکز بر) افکار، کنش ها یا انگیزش های فرد، مشخص و توصیف می شود"، تعریف کرده اند. ویژگی های حضورذهن شامل آگاهی پیش مفهومی و پذیرش تجربیات، تنظیم منعطف توجه، قبول و پذیرش بی طرفانه تجربه و جهت گیری به سمت اینجا و اکنون است (براون ، رایان و کرسول ، 2007).

حضورذهن به عنوان ارتقا دهنده سطوح بالای بهزیستی مفهوم سازی شده است، به ویژه ذهن آگاهی به طور مستقیم از طریق فراهم ساختن پرمایگی و غنای بیشتر، تجربه بهزیستی را پرورش می دهد و به طور غیرمستقیم از طریق تنظیم رفتار خود تنظیم گری سلامت، که توجه فزاینده و پذیرش نیازها و ارزش-های شخصی و ظرفیت بالا برای عمل مطابق با آنها را شامل می شود، بهزیستی را بالا می برد (براون و ریان، 2003؛ براون و همکاران، 2007). با تمرین مهارت های آگاهی لحظه به لحظه، فرد تلاش می کند تا نسبت به الگوهای افکار، عواطف و تعامل با دیگران بینش و بصیرت پیدا کند و سپس بتواند به صورت ماهرانه پاسخ های هدفمند مفید را انتخاب کند به جای آنکه به طور خودکار با روش های خوگرفته و ناهشیار واکنش نشان دهد (تیزدیل و همکاران، 2000).

حضور ذهن، کیفیتی از هشیاری است و به طور دقیق تر توجه کردن به شیوه های خاص یعنی هدفمند، در لحظه حاضر و غیرقضاوتی است (کبات زین، 2003). حضور ذهن، به عنوان معطوف شدن توجه به لحظه حاضر و به صورت هدفمند و غیر قضاوتی، ریشه در بودیسم دارد (کبات زین، 2003) و به عنوان چشم انداز شرقی درباره حضورذهن مشخص می شود. حضورذهن مستلزم خود تنظیم گری توجه به تمرکز در حال حاضر است (بیشاپ و همکاران، 2004). علیرغم دشواری های عملیاتی کردن حضورذهن(مانند بائر، 2003؛ براون و ریان، 2003؛ بیشاپ، 2002؛ بیشاپ و همکاران، 2004؛ کابات زین، 2003؛ هایس فلدمن، 2004)، اکثر تعاریف بر دو نکته تاکید می-کنند:

نکته اول آن است که حالت حضورذهن با توجه کامل به، و آگاهی از، تجربه درونی و بیرونی لحظه حاضر مشخص می شود. نکته دوم، این آگاهی با آرامش و خونسردی به کار گرفته می شود و در اینکه هر چه پدید می آید و رخ می دهد بدون قضاوت، شرح و بسط یا واکنش مورد تصدیق، پذیرش و تجربه قرار می گیرد. بنابراین، ذهن آگاهی عناصری از تنظیم توجه و جهت گیری باز و پذیرنده به توجه را در برمی گیرد (براون و ریان، 2004؛ بیشاپ، 2003؛ بیشاپ و همکاران، 2004). نکته حائز اهمیت آن است که ذهن آگاهی به کیفیت خاصی از تمرکز توجه و آگاهی هشیارانه اطلاق می شود نه به تمرین یا فن خاص.