رفتار اجتماعی کودک و دلبستگی عاطفی اولیه

رشد اجتماعی اولیه از هنگام تولد به بعد، با یک فرایند فوق العاده سریع یادگیری اجتماعی، در اولین هفته ها و ماه های زندگی کودک رخ میدهد.

این یادگیری از اولین تماس طفل با دیگران شروع شده و شامل ایجاد دل بستگی (منبع: ... ) به مراقبان و سایر افراد مهم می باشد.

توانایی انجام این دل بستگیهای اولیه، به طور موفقیت آمیزی عمیقاً برای ارتباطات اجتماعی طفل در تمام مدت کودکی و بعداً در زندگی بزرگسالی مهم و حیاتی است.

رشد اجتماعی، به صورت ظریف و پیچیدهای با سایر شکل های رشد، به خصوص رشد شناختی و رشد عاطفی پیوند خورده است.

برای مثال، یک کودک برای قرار دادن خود در نقش دیگران به توانایی شناختی نیاز دارد، تا بتواند احساس همدلی را که عامل مهمی در رشد ارتباطات نزدیک و صمیمی است، ابراز کند (منبع: ... ) رشد اجتماعی کودکان، در ساختار شبکه های اجتماعی مستقیم بی واسطه و گسترده شان رخ میدهد و این سازگاری و انطباق کودک با این شبکه ها، مهم و اساسی است.

این فرایند انطباق و سازگاری، همچنین، به سایر جنبه های رشد که در آن دلایل و شواهد قابل توجهی وجود دارد که بسیاری از توانایی های حسی و شناختی اطفال در پیرامون ایجاد مفاهیم محیط اجتماعی شان متمرکز شده است، پیوند خورده است.

فراگیری در مورد رفتار اجتماعی ، در طول زمان رخ میدهد و نقطه ه شروع این فرایند، در مکانیسمهای ذاتی و فطری برای ادامه حیات انسان های تازه متولد شده ریشه دارد.

اطفال برحسب توانایی هایشان برای ادامه حیات به طور مستقل، جدا از بعضی از توانایی های فطری (منبع: ... ) که تعامل اجتماعی با مراقبان را ارتقا می بخشد، عاجز و ناتوان متولد می شوند.

این مکانیسم طراحی و در نظر گرفته شده تا تضمین کند که بزرگسالان با کودک ارتباط برقرار کرده و از او مراقبت و پشتیبانی کنند.

به هر حال، این توانایی های فطری همچنین، پایه و اساسی را برای رشد رفتار اجتماعی فراگرفته شده در کودک، به وجود می آورد .

بعضی از این توانایی های فطری، به تمایل کودک در واکنش به انواع مختلف محرکها ارتباط دارد.

این امر مدتی است آشکار شده است که انواع محرکهای شنیداری و دیداریا (منبع: ... ) که بزرگسالان در هنگام تولد یا اندکی پس از تولد، به وجود میآورند؛ خصوصاً برای اطفال جالب و جذاب هستند (منبع: ... ).

انواع محرک هایی که اطفال را به خود جذب می کنند شامل صداها و چهره های انسان میباشد کاملا توافق نشده است.

مجموعه ای از تحقیقات وجود دارد، حاکی از اینکه اطفال تازه متولد شده، به نظر میرسد به سمت چهره ها جذب می شوند، با بعضی از مطالعات که نشان میدهند؛ تازه متولدین می توانند در روز دوم تولد خود مادرشان را تشخیص داده و تمایلی را برای او نمایان سازند  (منبع: ... )، سایر مطالعات، به هر حال، اظهار می دارند که تازه متولدین، ضرورتاً صورت انسان ها را به سایر شکل های مشابه محرک ها ترجیح نمی دهند.

به طور کلی با این امر که تا حدود سه ماهگی، اطفال به سمت چهره ها جذب می شوند، توافق شده است.

تحقیقات اخیر نشان داده است که اطفال، به خصوص با ایجاد ارتباط چشمی (منبع: ... ) با دیگران علاقه مندند و این توانایی فطری است تا یادگرفتنی.

این تحقیق نشان میدهد که اطفال دو روزه، زمانی که فردی مستقیماً به آنها نگاه می کند، می توانند تشخیص دهند (منبع: ... ).

این مطالعه بسیار مهم است، زیرا ارتباط چشمی یکی از قابل توجه ترین و معنی دارترین عوامل برای ایجاد پایه و اساس مهارتهای اجتماعی در طفولیت و پس از آن و برای ایجاد دلبستگی با دیگران است.

اگر چه دلایل و مدارک حاکی از آن است که مهارتهای اجتماعی آغازین اطفال تازه متولد شده، فطری هستند؛ اما این مهارتها پایه و اساسی را تشکیل داده و به وسیله مهارتهای اجتماعی که از طریق تعاملات و تأثیرات متقابل با دیگران فراگرفته می شود، به سرعت تکمیل می شوند.

برای مثال، اطفال در ابتدا، به عنوان عکس العملهای طبیعی می خندند و گریه می کنند، اما ماهیت اجتماعی این رفتارها را زمانی که دیگران به آنها واکنش نشان می دهند، یاد می گیرند.

همان طور که کودک درباره واکنش های اجتماعی نسبت به رفتار خودش اطلاعاتی کسب کرده و می آموزد، خنده و گریه، رفتارهای فرا گرفته شده می شوند، نه عکس العملهای طبیعی ساده.

علاوه بر این، همچنین، به نظر می رسد تعاملات پاسخده و تأثیر پذیر بین کودک و مراقب او برای کودک جذاب باشد، با ترجیح خاصی برای واکنش های سریع و صریح به رفتار کودک که ممکن است تقریباً مانند یک پاسخ به نظر برسد (منبع: ... ) .

برای مثال، زمانی که یک مادر به صداهای غان و غون (منبع: ... ) کودک خود با ایجاد صداهای شبیه آن سریعاً پاسخ میدهد، این کار تقریباً، مانند یک گفتگو به نظر میرسد، همان طور که در مورد مثال زیر، شرح داده شده است.

این رشد اولیه مهارتهای اجتماعی، به مراقبانی که خودشان را در تعاملات با کودک درگیر کرده و به رفتار کودک به طور مناسبی واکنش نشان می دهند، بستگی دارد.


کد این مطلب : 0226