موضوع پایان نامه روان پرستاری درباره شیردهی مادر با عنوان بررسی ارتباط خودکارآمدی شیردهی مادر با حمایت عاطفی همسر و جو عاطفی خانواده در مادران نخست زا .
کیفیت شیر مادر تا حد بسیاری به هورمون های مؤثر بر ترشح شیر بستگی دارد. از جمله عواملی که بر ترشح شیر موترند عبارتند از: تحریک نوک سینه مادر، عوامل بصری خاص (همچون دیدن نوزاد) اصوات ويژه (همچون گریه نوزاد) و یا حتی بوهای خاصی که با زمان شیردهی مرتبط هستند. هر یک از این محرکها می توانند با تحریک هورمونها، ترشح شیر را افزایش دهند. البته، گاه شنیدن صدای گریه نوزاد پیام اشتباهی ارسال و شیر بی موقع ترشح می شود. از طرف دیگر عوامل استرس زا یا تجارب ناخوشایند بر شیردهی تأثیر منفی می گذارند، خستگی، درد یا اضطراب ترشح شير را کاهش داده و شیردهی را با مشکل روبرو می کنند. کمبود حمایت اعضای خانواده نیز بر شیردهی تأثیر منفی دارد. چنانچه همسر با عضو مهمی در خانواده از مادر حمایت نکنند، او ممکن است دلسرد شده و از شیر دادن به طفل خود منصرف شود. بررسی های بسیاری که در مورد نگرش های گوناگون به شیردهی مادران انجام شده اند نشان میدهند بیشتر نگرش های منفی در این زمینه از سوءبرداشت یا عدم آگاهی ناشی می شوند. با این حال، نگرش اعضای خانواده عامل مهمی در شیردهی موفق مادران محسوب می شود. جامعه به نقش پدران در تغذیه با شیر مادر و میزان شیری که نوزاد دریافت می کنند اهمیت می دهند. برنامه های خانوادگی آموزشی، با بیان منافع و سازوکار شیردهی مادران و نیز روش های حمایت از این امر، بر شیردهی موفق و طولانی مادران تأثیر به سزایی می گذارند بهتر است شیردهی هر چه زودتر و ترجیحا در همان زایشگاه شروع شود. نوزادانی که در سی دقیقه نخست تولد با شیر مادر تغذیه می شوند، هشیارتر بوده و قدرت مکش قوی تری دارند.
این نوزادان در دو تا چهار ماه پس از تولد بهتر از سایر نوزادان از شیر مادر خود تغذیه می کنند. شیردهی زودهنگام بخش مهمی از فرایند پیوند مادر و فرزند محسوب می شود. دمای بدنی مناسب و تبات دمایی پس از زایمان برای نوزادان مفید است. ساعات نخست پس از زایمان در ایجاد عاطفه مادرانه و روش صحیح شیردهی تقش مهمی دارند. مادرانی که تمایل دارند به فرزند خود شیر دهند باید درخواست کنند نوزادشان، در صورتی که مشکل پزشکی نداشته باشد، در اتاق ایشان بماند. به این ترتیب، مادر می تواند فرزند خود را مشاهده نموده، با نشانه های گرسنگی وی آشنا شده و به موقع به او شیر دهد. چنانچه مادر بتواند مکرر به فرزند خود شیر بدهد، وضعیت مناسب شیردهی را در خواهد یافت. این امر از جمع شدن شير در سينه و زخم شدن نوک آن پیشگیری می کند. مادران می توانند با مشاوران شیردهی مشورت نموده و مشکلات خود را مطرح کننده نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می کنند برای تغذیه بهتر باید بتوانند زبان و مکش خود را هماهنگ کنند. هماهنگی زبان و مکش هنگام تغذیه از سینه و تغذیه با شیشه متفاوت است. چنانچه نوزادان را به روش های گوناگون تغذیه کنیم سردرگم می شوند. بنابراین نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند باید حداقل سه تا چهار هفته نخست تنها از سینه شیر خورده و پستانک با شیشه به آنها داده نشود. به این ترتیب آنان روش تغذية خود را فرا گرفته و شیشه را به سینه ترجیح نخواهد داد. استفاده زودهنگام از پستانک، تناوب و مدت زمان تغذیه از سینه را کاهش داده و نوزاد را از فواید شیر مادر محروم می کند. از آنجا که به درستی نمی توان مقدار شیری را که نوزاد از سینه می مکد اندازه گیری کرد، مادران معمولا در مورد سیر شدن فرزندشان اظهار نگرانی می کنند.
موضوع پیشنهادی پروپوزال روان پرستاری (ایده 370) :
بررسی ارتباط خودکارآمدی شیردهی مادر با حمایت عاطفی همسر و جو عاطفی خانواده در مادران نخست زا