پیشنهاد موضوع پایان نامه روانشناسی زناشویی درباره دلبستگی با عنوان بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی و خودارزشمندی بر امنیت هیجانی، عزت نفس و دلبستگی ایمن در زوج های جوان شهر ...

بسیاری از متخصصان در مفهوم سازی تجربه های مراجعین شان در چارچوب عزت نفس و احترام شکست می خورند؛ زیرا فکر می کنند عزت نفس متغیر ثابتی است که به طور اساسی در طول جلسه های دوره زوج درمانی تغییر می کند. شاید چنین نگاهی به عزت نفس نشأت گرفته از این حقیقت باشد که تحقیقات انجام شده در این حیطه، عموما عزت نفس را به عنوان یک کلیت ثابت در نظر گرفته اند؛ بدین معنا که افراد، در دو گروه «دارای عزت نفس پایین» و «دارای عزت نفس بالا» تقسیم بندی می شوند. به طور مشابه، تحقیقات در حیطه دلبستگی نیز بسیاری از متخصصان را مجاب کرده است که افراد از نظر میزان امنیت دلبستگی، در گروه معین و مشخصی قرار می گیرند الگوی امنیت هیجانی، عزت نفس و دلبستگی ایمن را به عنوان متغیرهای پویایی در نظر می گیرد که در پاسخ مستقیم به آنچه در رابطه اتفاق می افتد، تغییر می یابند. به طور قطع هر یک از زوج ها با پیشینه ای از آسیب و حساسیت ها در یک رابطه وارد می شوند و این موضوع تجربه های مربوط به عزت نفس و دلبستگی ايمن هر یک از زوج ها را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال این آسیب ها و حساسیت ها در خلاء عمل نمی کنند، بلکه با آنچه در رابطه اتفاق می افتد در تعامل مستقیم قرار دارند و وقایع عاطفی، مهم ترین اتفاق ها در هر رابطه صمیمانه ای به شمار می روند.

محبوب ترین وقایع عاطفی برای زوج درمانگران، احساس های هر یک از زوج ها نسبت به خود و همسرشان است. زمانی که یکی از زوج ها (آقا) نسبت به خود احساس مثبتی دارد و معتقد است که همسرش قابل اعتماد و ارزشمند است، مشکلات کوچک ناگزیری که در رابطه اتفاق می افتد منجر به تبدیل شدن به مشکلات بزرگتر نمی شوند. افرادی که نگرش مثبتی نسبت به خود و دیگران دارند، در گروه ایمن قرار می گیرند و در روابطشان با اطمینان و اعتماد رفتار می کنند. افرادی که نسبت به خود نگرش منفی داشته، اما دیگران را مثبت تلقی می کنند در گروه دل مشغول (اضطرابی) جای می گیرند و تمرکزشان بر خشنودسازی و راضی نگه داشتن همسرشان است.

افراد دوری گزین که خود را مثبت و سایرین را منفی می پندارند می توانند به راحتی رابطه ای را شکل دهند، اما به این دلیل دوری گزین نام گرفته اند که بر استقلال و عدم وابستگی در ارتباطاتشان تأکید بسیار زیاد دارند. افرادی که تلقی منفی نسبت به خود و دیگران دارند در گروه هراسان/ اجتنابی جای می گیرند. این افراد حتی برای شروع و شکل دادن به رابطه مشکل دارند به طور نسبی فرد ایمن به آسانی رابطه ای را شروع می کند و مطمئن است که همسرش همیشه حسن نیت دارد و زمانی که همسرش او را ناامید می کند، او را می بخشد و به دوست داشتن همسرش امیدوار است. فرد مضطرب با ترس از اینکه ممکن است نتواند همسرش را خشنود و راضی نگه دارد، ارتباط را شروع می کند.

به همین دلیل با توجه به همسرش و نیازهای او به وضع ظاهری خود می رسد. زمانی که مشکلی وجود دارد، می پندارد که مشکل ناشی از اشتباه او بوده است و به سرعت در جهت بهتر شدن تلاش می کند. او از عشق همسرش مطمئن نیست؛ زیرا روی هم رفته او در بسیاری زمینه ها کم می آورد فرد دوری گزین با نگرشی سطحی و موقت ارتباطش را شروع می کند. بیشتر وقت ها دور از همسرش به سر می برد و انتظار دارد که همسرش به سمت او بیاید. نزدیکی و صمیمیت زیاد او را آشفته می سازد. تمرکز او بر نیازش برای استقلال است و فکر می کند همسرش می خواهد به او بچسبد.

او با خود این احساس را دارد که ارتباط آن چنان برای او مهم نیست زیرا در هر صورت می داند که همیشه می تواند فرد دیگری را به عنوان همسر پیدا کند. فرد هراسان (اجتنابی) به ندرت ارتباطی را شروع می کند. وقتی چنین کاری انجام دهد محتاط است و انتظار دارد امور درست از آب درنیاید. او بد گمان و بی اعتماد است و آمادهی یافتن شواهدی برای اثبات این موضوع می باشد که همسرش غیرقابل اعتماد است و معتقد است اگر همسرش واقعأ و به اندازه کافی او را بشناسد، مایل نیست هیچ کاری را به همراه او انجام دهد. او می پندارد که هر کسی که به او علاقه مند است احتمالا خودش به نحوی ناقص و دارای کمبود است.


موضوع پیشنهادی پروپوزال روانشناسی زناشویی (ایده 356) :

بررسی اثربخشی آموزش مثبت اندیشی و خودارزشمندی بر امنیت هیجانی، عزت نفس و دلبستگی ایمن در زوج های جوان شهر ...


پایان نامه روانشناسی عمومی با موضوع عزت نفس و دلبستگی